நீ சொன்னது போல் அம்மா
உயில் எல்லாம் பிரித்தாகிவிட்டது
தம்பியோடு இனி என் சண்டை ஏதுமில்லை
அப்பாவை நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன்.
கடன் எல்லாம் அடைத்து விடுகிறோம்.
நீ சொல்வது போல் அம்மா
ஏழைகளுக்கு தானம் செய்துவிடுகிறோம்..
பண்டிகைக்கு உறவினரை..
அழைத்து விருந்து போடுகிறோம்..
உறவுகளில் பகை ஏதும் கொள்ளவில்லை..
நீ சொல்வது போல் அம்மா
கோவிலுக்கு நம்பங்கை கொடுத்துவிடுகிறோம்...
என் பிள்ளைக்கு குலதெய்வக்கோவிலில்
முடிவாங்கி மொட்டை போட்டுவிடுகிறோம்.....
முன்னோர் சாந்தியடைய திதியெல்லாம்
கொடுத்து விடுகிறோம்...
நீ சொல்வது போல் அம்மா
எல்லாம் செய்த நான்
எப்படியம்மா செய்வேன் இதை...
ஏழுகடல் மலைதாண்டி எதையும்
செய்ய வலிமையுள்ள எனக்கு
ஒரு ஊருக்கு வழியனுப்புவதைபோல்
என் காலம் முடிந்தது
எனக்கு விடைகொடுங்கள் என்கிறாயே...
எப்படியம்மா செய்வேன் இதை....
14 comments:
யாரால் தான் முடியும். தம் தாயை வழியனுப்ப.
உணர்வுப்பூர்வமான பதிவு.
Nice.
மிகவும் உருக்கமான கவிதை ....
வேலு மனசை கொஞ்சம் அசைச்சுட்டீங்க
//நீ சொல்வது போல் அம்மா
எல்லாம் செய்த நான்
எப்படியம்மா செய்வேன் இதை...
ஏழுகடல் மலைதாண்டி எதையும்
செய்ய வலிமையுள்ள எனக்கு
ஒரு ஊருக்கு வழியனுப்புவதைபோல்
என் காலம் முடிந்தது
எனக்கு விடைகொடுங்கள் என்கிறாயே...
எப்படியம்மா செய்வேன் இதை....//
i like this line so much
உண்மையான வரிகள்...உருக்கமாய்...
ரொம்ப உருக்குதுங்க மனச
செம ஜீவி:(
அழவைக்கிறீர்களே வேலு !
மிகவும் உருக்கமான வரிகள்.. படிச்சவுடனே கஷ்டமாயிடுச்சு..
:((
அப்படியே என் உணர்வுகளும்.. அனுப்பிவிட்டு ஒரு வருடம் போய் விட்டது.. அம்மா இல்லாமல்.
அற்புதமான கவிதை!
நன்றி தமிழ் உதயம்
நன்றி அன்பரசன்
நன்றி கே.ஆர்.பி. செந்தில்
நன்றி சக்தி
நன்றி Ravikumar Karunanithi
நன்றி கலாநேசன்
நன்றி இராமசாமி கண்ணன்
நன்றி வானம்பாடிகள்
நன்றி ஹேமா
நன்றி பதிவுலகில் பாபு
நன்றி திகழ்
நன்றி ரிஷபன்
நன்றி எஸ்.கே
Post a Comment